Je hoort het veel noemen tegenwoordig: transparantie. Iedereen wil het zijn: transparant. Maar als bijvoorbeeld politici zeggen dat dat ze heel transparant zullen zijn, is dat vaak het begin van een verklaring waar de waarheid/ werkelijkheid eerder wordt verduisterd dan geopenbaard.
Transparant, wat is dat eigenlijk? Vroeger had je op school doorschijnend papier. Als je dat op een afbeelding legde en je trok de daar op getekende lijnen keurig over, kreeg je, afgezien van eventuele kleuren, een getrouw beeld van de, letterlijk, onderliggende afbeelding te zien. Transparant willen zijn betekent derhalve een, zo getrouw mogelijk, beeld van de achterliggende wekelijkheid schetsen.
Soms echter hebben mensen of organisaties, ondanks hun mooie woorden daar helemaal geen belang bij. Hoeveel jaarverslagen zijn er niet, met instemming van accountants, opgesteld, waarin de financiële situatie van een onderneming aanzienlijk beter werd voorgesteld dan, enige tijd later, het geval bleek te zijn, toen het faillissement dreigde. Hoe dikwijls hebben we niet gehoord dat bij geruchten over een mogelijke crisis, er niets aan de hand is, totdat korte tijd daarna die crisis werkelijk uitbreekt. Ik noem dat geloochende transparantie.

Lees meer …